İyi ki hiç kimseye ihtiyacım yok benim senden başka

Cancağızım
Hadi bana ellerini ver
Çünkü kör kütük mesudum, zil zurna bahtiyar...
Düşünsene! Ne kadar seversen sev sevmek bedava
Ey gidi hikmetine akıl sır erdirilemeyen ilahi sır
Yaşadığım aşka benziyorsun aslında

Kuzum biliyor musun?
Herşeyden önce sen benim yüzümün akısın
Az kızıl bir kadeh aşk doldurdum çift kişilik
Beş vakit genzime sen kaçtı
İnanç içtim üst üste
Kocaman, kocaman yarabbi şükür dedim!

Sonra
Sana çok benzeyen aşkı ağırladım
Tam kalbimin olduğu yerde
Daha sonra ruhunla yıkadım yüzümü
Şefkatinin sıcaklığıyla kuruttum
Bir de, damağındaki bir yudum aşka sığındım

Oldu mu hiç
Ki, bu kadar aşık iken!
Oyy! dedi
Sağ eliyle sol yanını ovaladı
Kalbini ben mi yordum demeye çalıştım ona
Dişlerini sıktı söz verdiği saatte gitti

Dur bile diyemedim ama üzüldüğümü bil
Sefasını sürdüğüm aşkın cefasını nasıl çekemem derim
Ee, işte beni de en çok tecrübeler adam etti
Dün akşam biraz efkar
Biraz da hüzne tutunmuş hatıralar
İşte o, o korkutuyor beni, bir daha

Ey! (Yar) im d-inledikçe
Öğreneceksin
Sustum!
Sustun!
Susuşların anlattığını dinlesek…
Ama anlasak

Cancağızım ah
Bilsen
Uyuşuğum
İçim konuşuyor hafiften
Titriyor şüphe köşesinde
Kendime diyesim gelir
Ey gidi Leyla
Sen ne darbelere dayanmışsın
Gamla mı yıkılacaksın

Neyse d-emek iyidir
Ah be çocuk
Söyleyemedim ki, hiç kimseye
Bakma insan bazen en çok kendinden yorulur!
Sormasak birbirimize sebebini
Olmaz mı?

Hani diyorum
Göründüğüm gibi değilim!
Ömrümü harcarım uğruna ama
Hüzünlere yine de boyun eğmem
Hayat be ya!
Tutun ki
Onu anlatabilecek kadar çok ta kelime yok hanemde
Eminim hekim koyar teşhisi ona

İyi saatte olsunlar
Z-annedersem başım dumanlı havam bulutlu bu aralar
Gönlümün eteklerinde sağanak hüzün var
Sensizlik damlası kar tanesi gibi düşer omuzlarıma usulca
Kararır gönül yüzüm
Kasvetli ruhum kaplar sevdayı
Kalbimin ritmi durağanlaşır
Lakin sen ışığını arayan günebakan

Kuzum
Hayır mı, şer mi bilmiyorum
İyi ki,
İçimde birikti bir tutam senli cümleleler demeti
Hayallerimin lisanı pekiyi ama gel gör ki kalbim komadan çıkmıyor
Buzlarım çözüldü aşka, nefesim bir anda “ahh”la kopup geldi
Ne yaparsan yap! Hele gel aşkımın altına sokul
Özlem nedir tanısın içim

Sen! Cansın biliyorsun değil mi?
Hey!
Sen, uzun saçlı, dev yürekli küçük adam
B-ırak da d-üşüdüğümü söyleyeyim?
Senin beğendiğin elbiseyi giydim
Sanki son aşığı bekliyorum terminaldeki peronda
Vallahi elimi ayağıma dolaştırmayı öğrendim
Acaba sen kente geldin diye mi koşuşturuyor heyecan
Şimdi bu yüzden bilinçsizce konuşuyorum durduk yere

Olur ya hani deyiversem
Kuzum inan!
Tekrardan niyetlendim aşık olmaya
Bi de, desem ki…
Diyecekler ki
Aşk sevmesini hak eden bu yiğidin işidir

Ey aşk!
Aslında anneannem seni anlatmıştı bana
Yok öyle bir duygu imansız olan inanmaz buna!
Ah be can-cağızım
Ben
Sadece aşığım sana
Hepsi bu
Bu dur bu! Aşkın ölçeği

Bu-dur d-ipsiz gönül
Benim bir emanetim vardı sana
Edeptir söylemesi, yüreğimin kalktı örtüsü
Kalbim dertli ya da şikayetçi
Allah bildiği gibi etsin

Ey tanrı!
Dedin ki aşkı senin için yarattım
Demedin mi
Budur çözülmesi gereken düğüm
Yirmi dört temmuz aşkın yaş günü sevginin yıldönümüdür
Midilli şahit olsun
Tanrı aşık olmak isteyen kullarını ayvalıkta sarım-saklı-da sakladı
Efendime söyleyeyim? Vallahide rakipsiz!
Tanrının misafiriyim

KAYIP YALDIZ