Köydeki çoban ile Tamirci

İki kardeşten birisi diyordu,ben kalayım köyde,
Şehir çok karışık,günah işlemek var bir de,
Köyde çobanlık yapar,beslerim koyunla,keçi,
İnsanlar tuhaf olmuş,şehirde görmüyorlar açı.
* * *
Diğer kardeş açtı, bir tamirci dükkanı şehirde,
İnsanların ayakkabısını onardı,kaç yıl sessizce,
Besmele ile açtı, her sabah bekledi,nasibini,
İnsanlardan bir güzelce , korudu gözlerini.
* * *
Köydeki çoban acıdı, ziyaret edeyim kardeşimi,
Koyunlarından biraz süt sağıp,doldurdu torbasını,
Sora sora bir mahallede buldu, eski bir kulübe,
Torbasındaki taze sütünü astı,duvardaki çiviye.

Bu sırada geldi güzel bir hanım, çıkardı ayağını,
Tamirci kardeş baktı,yaparım yenge güzelce yamayı ,
Kadın başladı ,orada çıplak ayakla beklemeye,
Köydeki kardeş çoban başladı,orada terlemeye.
* * *
Kadın giydi,çıktı,gitti oradan yaptırıp ayakkabıyı,
Dağda görmediğini gören çobanın, almıştı aklını,
O sırada olmayacak bir şey oldu,sütü damladı,
Çobanın kalbi bozulduğu için, delinmişti torbası.
* * *
Tamirci cevap verdi,kaçarak insandan olunmaz Veli,
Ol da görelim şehirde,bu manzaraya bakıpta Veli,
Çoban dedi-Haklısın kardeşim de,düşüş var sende,
Dedi tamirci kardeş-Nerden biliyorsun düşüş,sende,
* * *
Çoban-Baksana birden manen düştüm,senin yanında,
Sen her gün bu kadınlarla berabersin, olmazmı sende?
Çoban itiraz edip duruyordu,kardeşim sen düşüştesin,
Beni bir anda düşüren manzara,seni niye düşürmesin.
* * *
Tamirci, buna nasıl bir cevap vereyim acaba dedi,
Şehadet parmağını diliyle ıslatıp, deliğe sürdü,
Bismillah deyince,torbadaki akan süt durdu,
Bir anlık sessizliği yine köydeki çoban bozdu.
* * *
Haklıymıssın kardeşim,sen bu şehirde olmakla,
Asıl mesele dağda değil,insan içinde yaşamakta,
Allah(c.c) bir kulunu severse korur,onu her yerde,
Eli altın sayarken bir kulun,kalbi Allah, Allah derde.




21.04.2011-Kırıkkale

Hidayet Doğan

Evet anlamlıydı ders vericiydi köyde yahut şehirde kalbini bozmadan insan gibi yaşayanlara ne mutlu şiirinizi kutluyorum. Yunus diyarından selamlar.

Eskici, buna nasıl bir cevap vereyim acaba dedi,
Şehhadet parmağını diliyle ıslatıp, deliğe sürdü,
Bismillah deyince,torbadaki akan süt durdu,
Bir anlık sessizliği yine köydeki çoban bozdu.
* * *
Haklıymıssın kardeşim,sen bu şehirde olmakla,
Asıl mesele dağda değil,insan içinde yaşamakta,
Allah(c.c) bir kulunu severse korur,onu her yerde,
Eli altın sayarken bir kulun,kalbi Allah Allah derde.



begenıyle okudum ne guzel anlatmıssınız

selam ve saygılar