Gecenin yarılarında
Gözlerim faltaşı açık karanlığa
Kulaklara gürültüler
Ölüm hemen yanı başımda

Elektrikler kesik
Nefesim sessiz, başım eğik
Hemen yanımda bir ceset
Annem mi, kardeşim mi?
Yoksa babam mı, yeğenim mi?
Artık unuttum,
Anılarımdan unutulmuş kesit
Beynim dumurda
Güzelden bir şey kalmadı hafızamda

Sağ bacağımda bir sızı
Sanki yaşıyorum kışta yazı
Alev sarmış her tarafımı
Gürültüler, silah sesleri
Kurşunların, bombaların
Sonu gelmez vızıltıları

İçim geçiyor
Kirpiklerim birbirine değiyor
İçimdeki ürpertiler
Dinginliğe erişiyor

Ani bir gürültüyle
Kendime geliyorum

Kafamı yere koyuyorum
Kollarımla başımı koruyorum

Koluma bir şey çarptı
Camlar üzerime geldi
Şangırtılar kulağımı çınlattı
Gecenin karanlığını
Uçakların, bombaların sesi sardı

Titriyorum,
Direniyorum

Bir ben kaldım yaşayan
İçeride yok benden başka canlı kalan

Dışarıda çığlıklar
Bende çığlık atmak istiyorum
Gücüm kalmamış
Sesim çıkmıyor

Midem kazınıyor
Ne zaman yedim bilmiyorum

Uyuşukluk çöktü içime
Yavaşça bıraktım kendimi yere

Gel oğlum artık
Haydi, akşam olacak

Ne olur anne
Biraz daha kalalım
Bak ne güzel burası

Yeşillikler içinde koşuyorum
Bir umarsız kuş tepemde uçuyor
Sanki onunla yarışıyorum
Yılan kıvrılarak otlara karıştı
Koştum, koştum, koştum…
Terledim, yoruldum
Bütün gücümle
Kendimi yandaki arka attım
Su ne güzeldi.
Suyun gelişine karşı direndim
Elbiselerimi bile çıkarmamıştım

Uzaklardan annemin sesini duydum
Haydi, oğlum nerdesin? Akşam oldu

Ah…
Korkunç bir acıyla uyandım
Ellerimle acıyan yerime uzandım

Yoktu sağ bacağım…

Çığlıklarım karanlıkta yükseldi
Çığlıklarımı karşılayan gürültülerdi

Uçaklar, bombalar, kurşunlar
Çığlıklarımı karşılayanlardı

Acılarım yok olmaya başladı
Aklım, kalbim, vücudum
Uyuşmaya başladı
Kalbim Allah’a yöneldi

Eşhedüenlailaheillah…
Ve eşhedüennemuhammedenabduhüveresuluhu

05.01.2009 - İzmir