Üstümde kara bulutlar
Etrafımda tanklar
Sarılmış sarmalanmış
Bir hayatın içinde
Gözlerim aydınlık arıyor
Kalbim umutla geleceğe bakıyor

Etrafımda hüzün
Yaşamımda hüzün
Beni sarmalamış
Yaralarım kanıyor

Ey hayat
Hani sen,
Bumerang gibiydin
Zulmün döner
Zalimleri vururdu
Hani mazlumlar
Bir gün mutlaka gülerdi
İyiler sevinir,
Haklılar galip gelirdi
Adaletin zulmü silerdi


Sanki hayat
Sapan gibi
Taşını atıyor
Taş geri gelmiyor
Atanı vurmuyor

İnsanlık,
Bir çırpıda sildi beni
Dört duvar değil
Sarıp sarmalandığım
Koskoca gökyüzü altında
Etrafımda dağlar
Dağların eteklerinde tanklar
Çevirdi kuşattı beni
Çığlığım sesim duyulmaz

Çanların çalındığı yerde
Boruların öttüğü yerde
Müslümanların ortasında
Ezanlarım susturuldu
Camilerim vuruldu

Bumerang değil hayat
Dönüp vurmuyor zalimi
Dönüp vurmuyor zalimleri
Yaptıkları zulümler üzerine

Artık ben düşler
Kurmak istemiyorum
Gelecekler üzerine
Gelecekleri karartanlar
Şampanyalarını patlattılar
Viski kadehleri ellerinde
Gülücükler dağıtıyorlar

Ben bir avuç insanım
Bütün dünya yürüyor üzerime
Üstün silahlarıyla vuruyorlar kalbime

Müslümanlar susuyor
Türlü çıkarlar üzerine

Zalimler engel değil
Susanlar engel özgürlüğüme

Ben bütün benliğimle
Dimdik duruyorum yine
Haykırıyorum bütün gerçeğimle

Bir çığlık içimde
İmanım kalbimde
Ellerim tetikte
Gözlerim hedefte
Sesleniyorum zulme
Bende yaşamak istiyorum özgürce
Sen istesen de, istemesen de

İçimdeki
İnsanlık sesleniyor

İnsanlık yoktur
Zulmün olduğu yerde

İnsanlık yoktur
Zulme karşı çıkılmayan yerde

Özgürlük
Zalimin zulmüne
Dur denilen yerde

21.01.2009 - İzmir