Bu gidişten kork…

Hayat nedir düşündüm mü?
Yoksa yaşanması gereken bir yol mu?
Hayat nedir bir sınav mı?
Yoksa kazanan ve kaybedenler savaşımı?

Ruh bedende can bulur, akılla yönetilir,
Beden taşıyıcıdır, komutu senden alır,
Mantık denen kalkan, duyguna gem vurur,
Akıl yol çizer, varlığın yürür gider.

Aldığın soluk, sanma ki bedava,
Karnını doyurduğun, yemeğin hakkı var,
Bir düşünsen anlarsın, etrafına baktığında,
Bir düzenin çarkısın, yaratandan ötürü.

İstekler bitmez, yaptıklarını söyle,
Sevmek denen güzel şey, yüreğine kondu mu?
Asla kibirlenme, sonu yok gururun,
Akıl denen gerçeğin, duyguna yol oldu mu?

Eserin ne oldu, güzellikler adına,
Bir taş koydun mu, diğer taşın üstüne,
Sevdin mi insanları, sahip oldun mu hakka,
Bir günde ne yaptın sordun mu kendine.

Hayatı sevmelisin, içinde ne varsa,
Mutlu olmalısın, seçilmiş insansın,
Doğruyu yanlışı yaşarken her anında,
Attığın adımlar unutma ki; sınavdır.

İftira, yalan,hile üçüz kardeştir,
Anlaşamazlar, çok can yakarlar,
Uzak dur, oyunlarını sakın oynama,
Ummadığın anda, kapını çalar.

Boşa gelmedin, zamanı var hesabın,
Çelik çomak oynama, geriye dönüş yok,
Yağan yağmur bile, mucizedir insana,
Toprağa can verir, bil ki dönüşün oraya.

Sıradan değil hayat, bir mükâfattır sana,
Kaldığın sürede, yaşamalısın doğruyu,
Beklemediğin anda, ömür biter gidersin,
Yanlış yaşadıysan, bu gidişin gidiş değil.

Oktay ÇEKAL
26.06.2011-20.26