Saçmaydı bana göre ama
Her gün görsem yine de sebepsiz özlerdim
Onu gördüğüm yerde kalbim posta treni sanki
Gürültüsünü duyacaklar diye korkardım.
Selam verse, utanır selamını zor alır
Bu yabancı duygulara bir ad koyamazdım.


Kırıldığımda
Kırmak tek düşüncem olurdu
İntikam ateşi benliğimde tutuşur
Gözyaşımla o ateşi söndürmeye çalışırdım
Affetmem zaman alırdı.
Adını ağzıma almazdım
Sözcükler boğazımda girdaplaşırdı.


Gözlerine baktığımda
İçimde ılık ılık pınarlar rakseder
Susardım
Susmanın utangaçlığında titreyerek
Eli elime değse öleceğim sanırdım
Koynunda ölmenin hayaline gülerdim.


Onsuz matem havasıydı günlerim
Sanki yüreğimden bir cenaze kalkardı
Biri boğazımı sıkar
Nefes almak işkenceye dönerdi.
Bu duygular neydii bilemezdim.


Şimdi aradan yıllar geçti
İlk gördüğümde üstünde olan sarı tişörtü
Hafızamın gölgelerine saklandı
Bazen aklıma gelince burnumun direği sızlar
Sebepsiz duygularımın adı adresine gönderildi
Çok sonra anladım ki
Bende sevmişim birini.




Ayvazım DENİZ