2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1450
Okunma
Eskiden sen vardın;
Hayat bir renk cümbüşüne dönüşürdü,
Baharı müjdelerdin gülücüklerinle,
Kırmızı gülü seninle sevmiştim,
Beyaza ise anlamlar yüklerdik.
Kocaman bir yürek taşırdım,
Azrail’e aldırış etmeden.
Şimdi yoksun…!!!
Güllerin hepsi boynu bükük kaldı,
Ağlıyor beyaz güller…
Kocaman dediğim yürek, bir büklüm oldu.
Ölüm meleği ise kapımda bekler oldu.
Kapattım gönlümün kapısını.
Ne bir resim,
Ne bir şarkı,
Ne de bir hayal var artık paylaşabileceğim.
Söküp aldım “içindeki sen olan yüreğimi”
Üzgünüm….
5.0
100% (3)
Cevap Yaz