Gül misal ney üflerken bir hayal efsanesi.
İncelir parmakları gönlümün aynasında.
Su gibi azizleşir kulağımda ney sesi.
Hatırası gülümser anılar sayfasında.


Semaa durur zaman saat onunla hemhal.
Ateş gibi bir nefes yakarken tenimizi.
Süsler düşlerimizi hayal ötesi hayal.
Su okur ruhumuzda günlük bültenimizi.


Ney ile nevhayalin buluşması muhteşem.
Nefesindeki ıtır gülleştirir iklimi.
Sinedeki yaraya tebessümü olur em.
O dokur ruhumuza aşk desenli kilimi.


Huzurun ayak sesi ney sesine karışır.
Berraklaşır bakılan yüz sükunet çağında.
Mekanda huzur sükun suhuletle yarışır.
Sıkkınlık erir gider ikilinin ağında.


Ney üflerken gül misal perileri andırır.
Gamzesine takılır ihtiyarsız bakışlar.
Onun kayıtsız hâli suları kıskandırır.
Durulan gözlerinde bahara döner kışlar…
Ankara,12.08.2012 İ.K