0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1615
Okunma
Mavinin ve kızılın karıştığı bir gün batımında
Kaybolan yaşamın sahnesinde uçuşur hayaller.
Hayat sonsuzu yaşar gibi yaşamak mıdır?
Yoksa panikleyerek yaşamak mıdır?
Anladım ki uzak kalmak lazım
Yüreklerden,benliklerden,yaşanmışlıklardan.
Kapkara bir boşluğa doğru yol alırken
Sürüklenilir hayatın girdabında,kuru yaprak gibi.
Özlemekten,yorulunca ne kalır geriye
Kor gibi yanan bir yürek ve gözyaşı akıtan iki çift göz.
Vakit gelmiş,kalmak için yıpratma yüreği
Söküp atılacak geçmişin sancılı tortuları.
Uzaktan uzağa hiç umulmadık bir anda
Sessizce hoşça kal diyip vedalaşır hayat ve yaşanmışlıklar……
Ahmet ÇORUKLUĞ
