Nezaman elim kalbimin üstüne gitse
İçimdeki yaram sızlar
Nezaman gözlerini düşünsem
Kerbelâ’da ay karanlıga döner
Urgansız gerdanıma benzer fırat
Zümrüt yeşili anka kuşu gibi süzülür
Gecelerimde..
Yine gönlümün terazisi yalpalamakta
Koca Gabar tepelerini vurur başıma başıma
Bu ilk değildi ....
Yıldızlara el ettim yetimliğin sesinden
Gözleri nasıl da gözlerime sarmandı
Sıratta benden öte
Bir baba...
Bir yar..
Ve elleri kınalı gelin
Sebebimsin...gönlümün viranlıgına
kimsesizlik çığrışır dilim
Başım dolaşır Ammar’ın yurdunda elden ele
Yüreğimdir her seher ak güvercin
Bu kaçıncı dar ağacı
Bu kaçıncı terk edilmişlik
Ben yüreğime prangalar
Gözüme sürmeler çektim yas vaktidir
Susma sen...
Bilirim ....
benimsin mevlaya tanıklık etmişcesine
kekik kokusu sinende
Bu sevdama yataklık
Yüzünde aymaz karanlık neden
Ey Mus’ab ...
Neyleyim kıyamet özğürlüğü
Tepemde ebabil fırtınası,
Bakın şu hal bilmez fahişe soluklarına
Sabahın seherini haram etmişler bana
Zifir gecelere yüzüm sürmüş
Bilinmez sevdayı haram etmişler
Ne zaman seni düşünsem
Çocuklar............Çepkenimdeki zulada ağıttalar
Dilimden kan damlasa
Ak gelinliğim azaba meyyal
Ne zaman yollar seni çizse ,batman da cocuk çıglığı duyarım
Bir yanım eksik dolaşırım
Ürkerim yoklugun bedenime geldimi
Ve bu savruk kaçışlar
Terki diyar yüreğimin pusulası kayıp şark yollarında
Bulamıyorum beyaz gökyüzünü
Ugradınmı bu dagların eteklerine
Kimindi yanık kokusu kimindi bu öksüz agıdı
Aklım bulanır cigerime ateş düşer
Kalbim parça parça
Bedenim çökmüş hasan keyf diyarında
Yangın yeri alazlara düğün
Çığlıklarım ulaşmadı yar hanesine,
Sevdam umudum açlığım
Beydağında kalabalık yanlızlığım
Çocuk saflıgım,hal bilmeze muhtaçlığım
Sahraya akar yanlızlıgım
Araslaşarak....

Sen uzak değilsin

Ben bilirim şeb-İ arus..
Eylül yakındır..




sermin ÇINAR/izmir