5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1217
Okunma

İnsanlardan beklemem ne sevgi ne de saygı
Ne bir hâlimi sorsun ne de etsin boş kaygı
Karda üşüdüğümde ne yorgan, ne de yaygı
İstersem dergâhından, şerefsizim, şerefsiz!
İnsan, insanlığını, çok pahalıya satar
Fiyatım artsın diye bal ile yağa batar
Huyunu övmek için içine yalan katar
Alırsam tezgâhından şerefsizim şerefsiz
Allah’ın kıymetini bilmeyen zâlim beşer
Senin değerini hiç bilmez kırılma Soner
İnsan dediğin şeyin mayası doğuştan şer
Çalarsam günâhından şerefsizim şerefsiz
Kırk yıl sırtında taşı ve bir gün indir yere
Arkandan söver o hem, sana hem de eyere
Nankör, bir cenderede azap çekse bin kere
Üzülürsem âhından, şerefsizim, şerefsiz!
Kanayan parmağına sanma ki beşer işer
Paydan düşen kemiğe, diliyle kalbi eşer
Çıkar için yoluna, ,,kırmızı’’ halı döşer
Yürürsem bu râhından şerefsizim şerefsiz
S / ÂYE(11:36) 8 Ağustos 2012 / İnönü / Eskişehir
Kelime:
Râh: yol
5.0
100% (5)