Hep yalanla yaşayıp bana yalancı diyen
Kurnaz tilki misali olana gönül koydum
Selamımı almayıp hakkımı bolca yiyen
Beni yolda görmezden gelene gönül koydum


Yaşamımda gördüğü bilumum çelişkiyi
Bir kenara koyarak vicdani ilişkiyi
Asla kale almadan eleştiren tilkiyi
Kusurumu arayıp bulana gönül koydum


Elinde kazma, kürek eşeleyen tarihi
Her ortamda kin ile deşeleyen tarihi
Bilse de bilmem diyen sır olmayan sarihi
Kapkara bir inkârda kalana gönül koydum


Haramla iştigal ki kulu bitiren illet
Cephedeki erimi yok saymak büyük zillet
Nicedir ihanete uğruyor necip millet
Oturup el âlemle gülene gönül koydum


Bütündür inançlarım; biliniz tüm canlarım
Vallahi boş geçmedi mazideki anlarım
Baş koltukta koşturan Hakk’a inananlarım
Adı kalpte gizlenen filana gönül koydum


Gönül koydum hırsıza ve dahi hayırsıza
Sapla saman karıştı söyleyin ayarsıza
Secdeye kin duyarak bağıran o arsıza
Aldırmayarak kardeş bilene gönül koydum


kanımı akıtarak al kızıla bulayan
Gidip çamurlu suda atlarını sulayan
Türk’ün evlatlarını eşkıyaya ulayan
Bu yüzden ambarları dolana gönül koydum


Ayet ayet sunuldu bütün gerçekler bize
inanmayıp bunlara dedi "benzedi gize"
Hem sözü hem işiyle gelmedi asla dize
Ruhu iblise köle kılana gönül koydum


Altın tasta sunulur cennet içecekleri
Seçer kutlu melekler sırat geçecekleri
İmtina eden vardır ezmeye böcekleri
Batıl için ağlayıp solana gönül koydum


Bu toprağı kanıyla yoğurup can katanlar
Bir yanda melül bekler bilsin nutuk atanlar
Bir yanda da cebini düşünüp de satanlar
Vatan da ne diyerek bölene gönül koydum


Ferasetsiz olanlar düşmanla çalıp söyler
El âleme kendini gönüllü köle eyler
Utanmadan baş gökte yürüyor kimi beyler
Ben ağlarken yapılan şölene gönül koydum


Sırtında ağır yükle dolaşır ova bayır
Faklarla dolu olan bu yolda yoktur hayır
Nil aç gönül gözünü dostu düşmanı ayır
Can düşmanım uğruna ölene gönül koydum


NİLÜFER SARP_____________AĞUSTOS.2012