Menteşesiz kapıların ardındayız, damakta hüzün
En soylu gülüşler astık rutubetli duvarlara biz
Kaypak bir anın bedevi gülüşüydü resmettiğimiz
Ahi/evran masallarıyla büyüyor masum çocuklar!

Hangi balığın çığlığıydı ıslak avuçlarımızdaki
En soysuz düşleri çalmadık mı yürek dimağımıza!
Rezil düşler arenasında kılıçtan geçirdik aşkı
Fakir düşünüşlerle kısırlaştırıldı mutluluklar!

Ömür diyorlar göğsümüzün lekeli isyan/kar odasına
Hesaplar çarşılarda rehin, tutkumuz yalan açlığa
Günahkâr bir özlem nidası dilimizdeki, aşk yalan
Hazin bir haz usumuzda, toprak altında kahramanlar!

Esaretli ölümler şakaklarda, özlem çantada keklik
Hastalıklarda damping, sefil ırklara döndük üstelik
Fırtına ekiyor insanlar kıra, düşe yetmiyor metelik
Güneşsiz ve sevgisiz yataklardayız, ısınmıyor avuçlar!

Yandık keten helvası gibi, ‘Hamdık piştik Elham/dülillah’!
Develer geçemiyor artık erdem çöllerini, düşlerimiz aksak
Gark ettiler hicran/ı şah/anemizi, mutluluk dilemek yasak
Kellem/iz feda olsun mazimize, cennet/i ala bir avuç toprak!

Kısırlaştırılmış bir eza heybemizde, bedenimiz titrek
Yalan özlemleri çağırıyoruz kutup ötesinden, adı hasret
Badeler hazırladık şerefine, insanoğlu derdinden cinnet
‘Neredesin oğlum Mehmet’,‘gel! yiyip bitirilmeden memleket’!


Selahattin Yetgin