Vardı Nuhun kafirle beraber olan oğlu,
Tufan olunca,Babası onu korudu,
Sarmıştı dev dalgalar,ovayla vadileri,
Seslendi Nebi baba,oğlum bekletme bizi.




Beraber olma kafirle,bin haydi gel gemiye,
Dedi oğlu orada-Kaçarım ben yükseğe,
Sular erişemez ki,dağlar yüksek dalgadan,
Babası Nuh seslendi-Ancak korur Yaradan.




Girdi babayla oğlun,arasına dev dalgalar,
Kafirlerle beraber,oğluda boğuldular,
Üzülmüştü Nuh Nebi,kurtaramadı oğlu,
İstiyordu mahşerde,kurtarayım ben onu.




Şiddetli ateş sudan,ancak korur Yaradan,
Ahiretin azabı,çetin idi dünyadan,
Söz vermemiş miydi,koruyacak neslimi,
İzin ver de Allahım,yapayım şefaati.




Oğlum boğuldu suda,veda etti dünyaya,
Söz vermiştin Rabbim,neslim koruyacağına,
Ey Hakimler Hakimi,izin ver kurtarayım,
Mahşer Günü orada,ben mahcup olmayayım.




Bakar Allah amele,bakmaz soya soplara,
Şefaat etmez bir fert,Rabbe şirk koşanlara,
Şirk koştu senin oğlun,beraberdi kafirle,
Senin öz oğlun idi,değildi Peygamberle.




Ya Nuh değil idi,o senin ailenden,
Salih amel yapmadı,kafir oldu ebeden,
Menederim ben seni,isteme bunu benden,
Uzak dur yanlış yapma,vazgeç cahille işten.




Anladı hatasını,tevbe etti Allaha,
Yalvarıp dua etti,Rabbim nolur bağışla.
Affetmez isen beni,düşeceğim ateşe,
Merhamet et Allahım,beni koru esirge.

06.05.2011//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN