Mateme boğuldu
dünyam yine sensiz,
özlemlerin ve acıların
bardakla tokuş tokuş
yapmaları gibi , durakladım!

_"Çın" diyordu .kulağımda;
yorumluyordum bilançoyu,
sokağın ucunda
reklam yazılı bankda oturuyorum ,
sahili seyrediyor dalıyorum
çok uzaklara yine uzaklara,

denizin koyu rengine,
dalgalar vuruyordu yüzüme ,
kayanın canı yanarmı?
îsde yanıyor canım
çok yanıyor hemide
sayfa ,sayfa
analiz raporu sunan maziyi,
gişe bekletmeden
sorguya çekiyorum ,

zaman ise yine gri kelepceler
o anı.

Eller titrer gözler çeşme olur ,
durduramazsın.

Hep ağır gelir senelik şifreler
kayıp da edersin , kazanırsın da
seninle tanıştığım günün
kalp atışları gibi mesela
misket , hüdayda neşeyle
coşkuyla oynaması ;
ah ne günlerdi;
özlemimdesin,
özlenilmektesin;
ama benimkisi !

Hep kayıptır,
heyecanla başlanılan
bir maç gibi
umutla haykırarak izlemek
ve yenilmek
dalı düşük , burukmuş
yürekle geri dönmek.
öyle bir şey işte ,

bende yüreğimi
sende kayıp ettim mesela
sevgili

kayıp etmeyi hiç sevmem ;
bilirsin beni ,cılgın olurum
sana tutkunlugumdan
fazla değil artık.

kayıp ettik işte
geri bulamıyoruz o yerini.

özlerken beklersin
hep iki mısra duymayı ;
seni seviyorum diye
çok arzulanan iki kelimeyi,

Sessiz kavşaklar ve hayat dört duvar
sukut yaşadığın odalarda,
hiç söylemezler sevgili bu
iki cümleyi lal olmuş
susarlar.

sensiz 24 saat geçirmek ,
seni sensizlikle anmak, yaşamak
sensizliğimi düşünmek ,
gün be gün,
içimdeki seslerin bağırdığını ,
ah bir duysan.

_Sensizim diye! Nasıl haykırıyorlar.

Ah bir duysan ,

Nasıl kaçarsın sevgili,
nereye gidersin ,
beyninden fışkıran
patlamalardan ,
hayallerden
nasıl kaçarsın söyle!

Nereyi iyi görebilirdin?
Senli dumanlı yaşam sürerken
uykusuz yorgun gözlerle ,

işin zor tarafı ise bir varmış
bir yokmuş gibi
hayata devam edip gitmektir.

sensizlik öyle bir şey işte.

Sensizliğe mahkum olmak!
Dünyada en büyük ceza gibidir sevene,
Ah be sevgili içimdeki
iflaz olmuş gonlümün sesini
sensiz çığlıkları bir duysan!


Ah bir duysan!

beni sensiz bırakmazdın
beni sensiz koymazdın
ben sensiz olmazdım hiç,
şimdi.


Ayşe Kavak