Düşte aşk var gözlerim.
Süzülmeyin bakışlar...
Bir maceraya yelkensiz inmelerim,
Düşünce aşk o zaman var.

Sözü bozulmuş yeminde,
Aşk var gecenin deminde.
Demin de zırhı var içinde ışık besleyen.
Darbeler yoluna kurulu sürgünü simgeler.

Bir dal düşten aşk geçer.
Saz keser hüznü on yerinden,
Hiçe kin besleyen.
Beste seli besledik açan sümbülden.

Gök, papatya teninde uluyan nefesten,
’Geldin mi?’ diye sorma,
Ceylan dudaklarını bükmeden.
Hisler, çağda kalan ilki simgeler.
Her günün ardını bir gece,
Bir aşk takip eder.

Kaybediş usulunce sevdalarda kaybediliş.
Kayba değer mi kaybedilen,
Bilir yalnız, düşte aşkı var eden.
Kayda değer bir sebep umarım içerlenen.

Aşkı, çağırıyor sona.
Sorsana en yakınında,
Derdi devasız, ’Keşke bir sorsa’
Dua yine sordurana.

Yıldızlar ışıktan geçilmez de koşsan yine geçilmez.
Varsan aydınlık sezilmez, bu aşktır her dile söylenmez.
Bir tek yara yandı, annem gitse o yardan gidilmez.
Kanayandı elleri mürekkep, baksan izi seçilmez.

On iki zamanın artan vakti uykusuzluğun yoludur.
Ona ki sorsan cenneti, her söz dilde yoğrulur.
Seferin, düşünde gusülsüz aşk yoludur,
Bir bilsen kimin kalbi kimde, nelerle doludur.

Bahattin BERKDİNÇ