Seni başkalarının görmesini kıskanıyorum.
Bu ilk defa başıma geldi sanırım.
Çünkü seni ilk defa gördüm.
Nedense yüzün asık buldum,bir telaşla.
Ben gözlerimi senden ayıramazken,
Beni fark etmeyişinin sebebini arıyorum.
Bir dostuma sordum, bir dostuna sorması için.
Gözümü alamadığım yüzündeki telaş,
Ruhumun derininde öyle bir yer etti ki...
Korkuyorum beni sevmemenden.
Çünkü sen seversen, diğerlerine gerek kalmaz.
Sen bana sırtını dönersen, yine senden başka kimsem kalmaz.
Ölür ruhum, nehir boylarına kurulur göz yaşlarım.
Bir seni sevmenin gölgesinde bıraktım herkesi.
Sana geldim işte. Sana sözlerle, sana geldim.
Beni içeri buyur et. Yüz çevirme benden.
Ellerinde hayatımı kazanmama izin ver.
Ölümden sonrasını, gözlerinde bulmama izin ver.
Buğday tenin öylece önümden geçerken,
Sana sarılmak için attığım canım, al ! Senin olsun!
Ama ne olur bana sırtını dönme.
Tebessüm etsen, gönlümde yankı bulur arşın melekleri.
Kalabalıkta bir özlem, bir telaş var. Uhud kadar bir özlem.
Gülümseyerek gel, ellerinde kalbimin durmasına izin ver.
O kadar ağırdı ki sana bakmak...
Gözlerimi toplayamadım yerlerin dibinden.
Seni görmek...
Boynum bir düştü ve bir de yüzündeki telaş,
Ben en çok, o zaman istedim bu alemden göçmek...

Bahattin BERKDİNÇ