dil avaz !

ah bir bilsen
ne yöne dönsem senin yokluğun
ne yana baksam hayali gölgen
duyuş mesafemden uzak sesin kulağımda çınlarken
uzandığım her yerde senden bir i z
her dokunuşumda senden bir ten
öyle süslü laflarla konuşmuyoruz b i z
çığlık çığlığa s e s s i z … ve derinden
öyle güzelleşiyor ki iç sohbetlerimiz
süsledikçe daha acı veriyor cevap vermemen


ah sayha !

ahh ahde vefam
bitti sansan da s e n
ömürlük kalacak sadakatim
bir selamın bile gelmeyecek belki ahirden
kimse sormayacak artık halimi
‘’iyi misin?’’ler iyileştirmeyecek iyi olmayan yüreğimi
ve bir zaman öylece bakakalacak gözlerim
sanki hala gözlerindeymiş gibi


ey nida !

hani bir emanet vermiştim ya sana, giderken
onsuz atmıyormuş yürek
onsuz sadece kemik örgüsü bir kafes
sen gelmesen de gönder acilen
heyhat ! … yoksa duruverecek bu n e f e s


yağ vaveyla !

yokluğun bütün varlığıyla dimağımda tınlarken
ya sus
ya da çık içimden
ya din
ya da en şiddetli varlığınla … e s !



ah bir bilsen

// göremediklerim arasında, en güzel görünmeyensin sen //




temmuz’12