../

Bizler gemi ve hayat bir okyanussa eğer,
Rıhtımda demir atmış tüm o gemiler,
O gemiler ki her biri hazır o son sefere
Her kim ki bile hayat bir savaş alanı değil, bir sevgi sofrasıdır
Ne mutludur bu sonsuz koşunun içinde kemale ermiş o nefere
Bu sonsuz koşunun ardından
Geldiğinde o son an
Feryat figan faydasız o an,
Anlamsız, neden, nasıl, niçin, ne zaman
Geldiği zaman o zaman, işte aslında o zaman tamda bu zaman
Çelişkilerle dolu sandığımız yaşam denilen bu iki kapılı devran
Aslında çocukluğumuzda oynadığımız oyunlar gibi
Galibi belli ve sonu hep hüsran

Aldım verdim ben seni yendim
Ama yenilen hep sen olursun
Ya da ustan ölür yağı sen satarsın
Kaça kadar sayarsan say, nereye saklanırsan saklan
Çıktığın her yokuşta kendinle buluşursun
Ustanın kaderini paylaşır
Sonunda sende sobelenenlerden olursun

An gelir bir yerlerden beyaz bir güvercin havalanır
Bir doğumevinden bir bebek sesi duyulur
Annen sana yine ninniler söyler sabahlara kadar
Uyusunda büyüsün, tıpış tıpış yürüsün
Sense sıranı savdığını sanmanın huzuru içinde
Sandığın içinde yatar durursun
Sonsuzluk uzun bir zaman
Yorsada her seferinde hayat seni
Yeni bir canda tekrar can bulursun.

28 Temmuz 2012