...
I
Gece koynunda büyütürmüş
Yalnızlıkları
Yine bildiğini okuyor
Ne yazsam, ne söylesem faydasız
Sensizlik duvarlarda kanıyor
Dudaklarım adını içmekten
Mora kesmiş
Yalnızlığım ağlıyor...

II
Anlamı kendimde saklı gemilerime
Fener oldum geceler boyu
Ama hep yanan ben
Yine bendim sönen...
Sabaha daha çok var küçüğüm
Sen git, yat, uyu
Yitik limanlara uğrayacak
Gemilerim var daha benim
Birde fenerlik görevim
Bu gecelikte senin için
Bir yanayım, bir söneyim...

III
Gecenin içinde
Yitik şehirlerimin köhne yalnızlığı
Sevdiğim, sarmaladığım
Asırlık bir çınar ağacının gölgesiyim ben
Gel, uzan, dinlen benimle biraz istersen.

IV
Tılsımı gecenin boynumu sıkıyor
Yorgun gözlerimde
Geceyi büyüteceğim yine biliyorum
Seni büyüteceğim
Ben seni tamamlamaya çalıştıkça
Sen beni yine yarım
Yine yüzüstü bırakacaksın
Biliyorum artacak kederim
Olsun be güzelim.

*Acılara katlanmak yetmez, acılarımızı sevmeliyiz...

3. Nisan 2007