sevgili oğlum,bağrın yanıp tutuşarak,öyle bir hasretlik şiiri yazmışsınki,benimde içimi yaktı kavurdu.Ne zaman bitecek senin bu hasretliğin.bitmeyecek.Sende bu sevgi devamdevam ettiği sürececde bitmesi mümkün değil.İnsan gelmeyeceğini bildiği mektup için, posta kutusunu hep aynı heyecanla açar mı?Sevgi olursa açar ama yüreğinde sevgi olmazsa açmaz.Bakmaz bile kutuya,çünkü kimseden beklediği birşey yok Dedim ya, başka bir şey bu. Ne kadar yalnızsan, o kadar onunlasın şu günlerde. Belki de en başta, tutup onu en derinlere koydun diye oldu bunlar.Çocuklarınıda özlemişin bu aralar ,tatile mi çıktılar?.Yoksa anneanelerine mi gittiler anneleriyle beraber.Tabi onlarıda göremiyorsun,hasretlik oldu volkan gibi.Ha patladı,ha patlayacak.onunla hep konuşuyorsun ama,nicedir,hayatınızda sevgiye yer bulamadığınızı düşünüyorsun. Sİze sevgiyi anlatan bir olayı haber yapamıyorsunuz. Size sevgiyi anlatan bir kişiyi dinlemiyorsunuz. size sevgiyi anlatan bir duyguyu görmüyorsunuz. Size sevgiyi anlatan bir yazı yazmıyorsunuz, böyle bir yazıyı okumuyorsunuz.Aslında bunları bir deneseniz.Sen bana gene kızacaksın ama sen o nu çok seviyorsun yavrum.Aranızda ne olduysa birbirinize mektuplar yazarak bu sorunu aşmaya çalışabilirsiniz.Yazık etmeyin bu sevginize.Yazık etmeyin......
sevgili oğlum. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.


Dünyadaki herkes için herhangi birisin,
Ama herhangi biri için dünyalara değersin
Ne yazık yüreğimde mahkum cezan
Ömür boyu sevilmek hem de sevildiğini bilmeden.


Denizler senin olsun dalgalar benim
Bulutlar senin olsun damlalar benim
Her şey senin olsun
Yalnız sen benim... Çok insanlar tanıdım yıldızlar gibiydiler
Hepside gökte ve parlıyorlardı
Ama ben seni güneşim seçtim
Senin için bin yıldızdan vazgeçtim.

geogle adsense.


Kader hayatımızın önceden çizilmiş olması demek değildir. Bu sebepten,”ne yapalım, kaderimiz böyle”deyip boyun bükmek cehalet göstergesidir. Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir. Güzergah bellidir ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hakimisin,ne de hayat karşısında çaresizsin.

şemsi tebrizi