İçimdeki sıkıntı neye dönüşecek bilmiyorum
Dışarıda su dolu testi duvara yansıyor
İçerisi kurak mevsimler










Beklediğim
Beklediğimiz bir devinme şeftali ağaçlarının altında
Yağmur parktaki yaprakları seviyor
Belki de yaprak olasım var
Belki de gözlerimi kapatırım
Kendimi görmek istemediğim için









Taşlar ufalanıyor köksüz nehirlerin koynunda
Az ötede tohum çatlıyor
Ölecek
Yaşayacak mı bilmiyorum
Şimşeğin ateşi sarıyor beni
Belki de tohumdur içimde kaynayan








Ekmek tuzu neden çok sever diyorum
Aynı sofrada ağladığı için mi ?
Pencereyi açıyorum
Avucuma temmuzda donan kuşlar düşüyor
Belki de üşüyen benim karşısındaki
Kendini kandırma
Güneş anasının karnında gölgeye saklı










Aynaya bakıyorum dudağım morarmış
Zaman vermeliyim kendime
Belki de yeşermiş olmak için yeşeriyorum
Eşyalar eşyalara çarpıyor
Tuval palete
Palet renklere
Ve ben hepsine
Yak bir sigara diyorum içmeye devam
Nasıl olsa sabaha daha çok var
Hala burası karanlık
Hala beni yakıyor kumlar
Ve burada turuncu bir çiçeği tuza banıp çiğniyorum








Öyle çok patikalarım var ki
Patikaların içinde ben
Saçlarımdan düşüyor kırmızı güller
Rüzgâr kırıyor dikenlerini boynuma doğru
Belki de kanamayı sevdiğim içindir
Sağır uzandığım yatak
Sallanan başaklar sağır
Sadece yağmur var
Tenimi esir alıyor
Severek yağmura veriyorum kendimi







Sonra sükûnet
Belki de patlayacağım ama kokun yok
Sesimle sevişiyorum
Bulanık bir girdap beni içine çekiyor
Perdeleri parçalıyorum
Seni yeniden doğurmak için







lac