10
Yorum
6
Beğeni
4,6
Puan
1594
Okunma

Dalgınlığın basamaklarında sakince soluklanıyorum
Yüreğimde ki sökükleri dikercesine
Kör korkulu yalnızlıktan kaçarak
Hasretine geldim
Döktüğüm her damla gözyaşımla olgunlaşarak
İnatçı ayazlara kaptırdım kendimi
Nasıl üşüyorum sevgili
Kim bilir hangi akşam
Güneşle beraber bende söneceğim
Karanlık geceler yokluğunun intiharı
Olurda şebnemler düşerse yüreğime
Gönül bahçemdeki tebessümü
Bin parçaya böleceğim
Sen yoksun diye
Ellerim resimlerinde titriyor
Gözlerim gözlerinin derinliklerinde saklı
Gizli buluşmalar değil miydi?
Yalancı sokaklarda hatırlamıyor
Yoksa ayrılığın sesi miydi?
Bu yorgun ayaklar
İçimde çığlıklar hüküm sürse de
Yokluğun intihara gebedir her gece
Yok, muydu heybende bir lokma ekmek
Kalbinde az bir yer bir tutam sevgi
Yok muydu?
Ey gözleri ruhuma dalıp ta giden adam
Bir yudum huzuru viran eden adam
Hasretin acıya boğmuşken beni
Gel, gel de Azrail ol sineme
Yoksa hayat ağır geliyor bu bedene
Remziye Çelik
Yorum_Mustafa Doğan
5.0
89% (8)