altyapısı olmayan bir aşktı bizimkisi
her anı git gellerle boğuşan

bak, nereden başlayacağımı bile bilmemekteyim daha
hatta aramaya hiç koyulmasam mı?
hem ne malum yeniden düşmeyeceğin yollara
ya da ne malum bensiz adresler seçmeyeceğin

biliyor musun
ilk olmasaydı bu kadar umursamazdım belki de
belki de ilkin ben alır başımı giderdim
senin anlamsız takıntılarından.
çok mu basite alıyorum ne kaygılarını
söylenmeden edemiyorum kendi kendime çoğu zaman
görüyorum oysa, kolun kandının uçmaktan yoksun kaldığını,
karışmakla çoluk çocuğa..
elini benden daha çok göğsüne götürüyorsundur belki de
belki de bir ömür için söz verdiğin biriyle ayrı düşmemek için
ama zamana da veremiyorum,
zamansız seni karşıma çıkarmasına da Tanrı’nın

bak artık bir gecekondu gibi duruyor üzerimizde aşk
hiçbir çevre düzenlemesi olmayan..
ben çok gecekondular gördüm oysa
yoksulluğun bir meslek gibi görüldüğü
yalnız hiçbirinde yitirilmemişti henüz masmavi koylar
ve hiçbirinde eli kolu bağlanmamıştı bu kadar mutluluğun

nereden başlamalı
ya da en iyisi hiç başlamamalı mı
adresler hiç durmadan çıkmazı dayatıyorsa

altyapısı olmayan bir aşktı bizimkisi, anladım
varlık ile yokluk arası boğuşan...