4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
922
Okunma
değmedi gözlerime, figan deyip mesti cezp
ey benim mihenk taşım, yüreğini özledim
/
paramparça ve geçkin
bir algının
birdenbire ıslanan
gün saçlarıyım
yazmalı gölgelerin yapay korkularında
savunuyorum can verecek sessizliğimi
gökyüzünün teninden sıyrılıp
şefkatleri basıyorum ruhuma
güneş hırçın
yakıyor büyüyen duvaksız düşlerimi
ve ben
gölgelerin ürkek tavrında saklanıyorum
her yer kıvılcım misali
çivilenmiş damarlarımda sanki
bir deva bekler gibi hayallerimin inlemeleri
birde değiyor içsel çığlıklarıma
zamansızlığın mavi elbiseleri
ey benim gün aynasında
çağlayan fısıltılarım
gün geceye dönecek bekle.
hemde umutların küllenmiş buseleriyle
...
5.0
100% (9)
Cevap Yaz
