Ey Yar...!!!
Yokluğunun sessiz feryatlarındayım
Hüznüm çok, hasretim tarifsiz ..
çarkına kapılmışım yokluğunun
gün geçmiyor ki göz yaşım ses vermesin sessiz.

Ey Yar...!!!

Siyah bir tanyerinde
Gün doğuyor neden gülemiyorum
Tarifsiz bir karanlığın ortasındayım
Gözyaşlarım süzülür
Yanaklarımdan ılgıt ılgıt
Bitmeyen hüzün çevreler etrafımı
Tükenmeyen mor düşler taşırım
Yüreğimin en tenha köşelerinde
Seni bekleyişimin adı yok bilirim
Anlad’ım ki, hasret senin adın
Sustum ey sevgili
İçimi kanatırcasına sustum.

Ey Yar...!!!

Eylül görmüş yapraklar gibi döküldüm
Yüreğimdekileri ben yazabilsem
Sende okuyabilsen keşke .
Geceleri sessizliğime anlatıyorum seni
Gecenin karanlığı çöktü yine "HÜZÜN" yüklü ömrüme
Rüyalarıma bile girmiyor artık
Beyaz gecelerimi aydınlatan "SEN"
Ve ben karanlığı yorgan yaptım gönlüme
Gözyaşlarım bile sığmadı ellerime
Yitip gidiyorum ucu ateşe verilmiş seller gibi yarrr
Suskun bakışların gölgesinde hayalin
Eski bir şarkıyı anımsatıyordu sesin
Varlığın bir çınardı köklü ve asil
İlk baktığımda bu son baktığımdı dediğim sendin yar..



_____________// Sıla




//Kalbin zekatı hüzündür//



.