saçmalamak ve ıssızlaşmak istiyorum
devrimci olmak
sağ yanımı söküp atmak üstelik
sol yanımın yokluğundan
tuttuğum yolu unutmak
saçmalamak, ve öylesine kalmak istiyorum


kaldığım yerde
ötelenmiş bir şehir
unutulmuş bir ev var
gözümden düşen kar ve kırağı parçaları
kör etmek üzere ruhumu
hece hesabı bile yapamıyorum
masamda gece ışığı
ve sadece çok iyi yazan bir kalemin varlığından ziyade
yokluk iştirak etmekte
soğuktan üşümüş parmaklarım
ölümü avuçlayan ve sarmalayan tenim
devinim sancısında
yeni bir insan
yeni bir varlık telaşında


ve gelincik tarlası
ve yarasa şafağı
yine gece
nöbetler yine


sara nöbetleri geçirmese de titremekte tüm hücrelerim
yalnız yazılmış tüm yazıların hatırına
tüm ölümsüz ölümlerin anısına
titremekte ruhum
kendine gelemeden üstelik



saçmalamak, kurduğum bir oyundan
düzenli
uyumlu
ve her şey gibi gerçek geliyor bana
her şey gibi uykuda


son yazdıklarım,
hepsi bir bir ölümün kuytusunda
yahut açığa çıkmak üzere sayıklamalar
ve tüm kovalamalar kaçaktan ibaret
kaldığım yer
sadece bir oda ve tüm ötelenmiş şehirler ruhumun kıyısında


saçmalamak sadece kaçırılmış aklın yanılsaması
ve tüm yanılmış akıllar esir edildiği pencerelere saklı