-Bir yaram var!
-Bir yaram mı var?
Nerde?!



bir yaram var da ben mi bilmiyorum?
ya da biliyordum da unuttum mu?
nasıl?
nerde?
ki kanar arada bir
acıtır canımı
akıtır yaşımı!

bir yaram olduğunu bilmeden
sararım,
silerim gözümü.
ama bilmem
ne zamandan kalmıştır
kim açmıştır
neden iyileşmemiştir?!

tutar
çeker beni diplere, derinlere
ben yükselmek istedikçe.

hangi suçun,
hangi pişmanlığın,
hangi yasağın kırbacıdır o yarayı açan?
ve hangi ertelenmiş aftır
bir türlü kararı verilmemiş
bir türlü yürürlüğe girmemiş?!....


-Bir yaram var!
-Bir yaram mı var?
Nerde?!


BİLEMEDİM SÖYLEMEYİ

Ben bilemedim söylemeyi.
Dilimin ucundaydı oysa.

O kadar güzeldi
Ve öylesine muhteşem!
Yutkundum,
Yuttum,
Sustum.
Bir kez başlarsam duramamaktan korktum
Üstelik biriken
Yalnızca dilimin ucundaki sözler değildi
Gözümün bebeğinde bakışlar
Pınarında yaşlar birikmişti.
Bir kez konuşursam
Pınarlarımda birikenlerde boğulmaktan korktum,
Bakışımın yangınından.
Kendimden korktum
Kaybolmaktan.
Ve senden korktum
Aradığım yerde seni bulamamaktan,
Orda olmadığını,
Beni dinlemediğini
Beni beklemediğini anlamaktan.

Ben söyleyemedim.
Dilimin ucundaydı oysa
Gözümün bebeğinde...