5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1557
Okunma
Karanlık perisi beni anımsamıyor!
yeniden tükenecek güneş iksirim
öksüz yalnızlıklar daima var
ışığa doğru uçan pervane böceğim.
Şimdi binlerce yıldız taktım koluma
hiç biri yeterli değil seni çeken parlağa
sönük bir lambanın titrek gölgesi gibi
yapayalnızlar umudun yitik aryasında
.
Kendiliğinden kor olmuş bir karanlık ülkesiyim
şimdi!
kör yarasanın, dilsiz baykuşun
bütün ışık böcekleri ölür göremez önünü
gelme!
ve gerçeği saklıdır karanlığın içinde.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz