Bir aralık yalnızlığa alışıyorum. İzbe sokaklardan geliyor sesim. Karanlıkta sevgisiz, sessiz, elemli; Gölgede gözlerle bakışıyorum.
Bir aralık yalnızlığa alışıyorum. Yutkunduğum oluyor, iç çekişlerim; Amûdi yükselip bir sıçrayışta, Fezada yıldızlarla konuşuyorum.
(Faruk GÜVEN-2008)
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yalnızlığa alışmalarımız ;mecburi sığınaklarımızdır da çoğu zaman ; daha çok incinmekten korkan yanımız biraz da,
Alışmak geçici süreliğine iyiliktir.İyi hissettirir insana kendini.Geri çekersin kendini tüm kırıldıklarına duyduğun inançtan.
Diğer yandan uzun vadede çok büyük zararıda vardır.Öyle bir an gelir ki kimse değer görülmez olunur yalnızlığı paylaşıma.Sevgilin olur, eşin olur, çocuğun olur, dostun olur, her şeyin olur.Hem yıllarca birlikte olduğunda sana ihanette etmemiştir diğer seni yalnız bırakanlar gibi... desek de... insan insan için gerektir.Bir akıl, bir yürek boşuna Allah tarafından verilmemiştir...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz