gözlerin ufka bakarken terasta
‘’ bu şehirde yalnızca deniz eksik ‘’ demiştin
oysa senin olduğun yerde
bir tek ben eksiğim
gerisi boş laf

benimse saçlarımın
rüzgardan aldığı ah’ı
sana bildirebilecek başka bir yere
ihtiyacım da yok
işte gözlerim

ruhumu çalan diline kızma
senin o şirin şivenin
hevesine kurban olmuşlar için
boynunu büküyor bulutlar
yine yağmur var

Ankara’da güller
uyur uyanır sana doğru bakar
cemaline hayranız efendim
sen güllerin şahısın seher de
ben bülbüllerin yarası

birinin kaderin olabilmesi için
geçebilecek zamanı biz çoktan geçtik
bir sırdan ötekine sevgilim
avuçlarımızda sıcacık
iklimler büyütüyoruz şimdi

her çocuk aşık biraz her büyük
sevdalı mısralarda kaldı
gülüyorsun karışıyor ortalık
Tanrı bütün işi bizim için ayarlamış olmalı
bize düşense sadece arzuları yaşamak


benim muhteşem güzel saf kadınım