yorgun keyifsiz bir hayatın
sonlarına doğru bulduğun bu yolda
koşmakla yürümek arasında
kaybolup gidiyorsun ne muamma
kırık notalar sehpasından
tam da unutulmuş bir müzikale
düşmek üzeresin padam padam padam

annenin şehrindesin hüzünlesin
kimse kimsenin umurunda değil
üzülmeyesin ömrünü uğruna verdiğin
aşkların bile hatırı yok artık
başka bir zamanda başka bir kadının
hatıralarından besleniyorsun boş ver
balıkların da göz kapakları yoktur

bak hiç bir hesabın tutmadığı
cennet cehennem meselelerinden
varlık yokluk hesaplarına kadar hülasa
aşka giden yolların sonuna geldin
tanıdığın her yüzün maskesini çıkart
letafet incinmek değildir anla
bazen de kibar bir kibir en güzel şiirdir

üstelik nazenin mısraların
sonunda aldığın intikam mükemmel olur
masalar kırılmaz camlar yerinde
pencereler kırılıp tüller yırtılmaz ama
yüreğinden kurtulduğun mezalimin
yüreğine sınırsız bir ferahlık verir
kırık bir sehpadaki notalar gibi