9
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1783
Okunma
Yönsüzlüğünde kapıldığı
Fırtınlarda sürüklendi
Soguk iklim buzulundan güneşe
Kar tanesi
Yaşamı boyunca
Hep üşümüştü
Şimdi ise sıcacıktı
Gün/eşin ısıttığı yüreği
Ama
Biliyordu
Çaresizce eriyeceğini
Ki,
Toprak ana çoktan açmıştı damarlarını
Bereketine can verecek damlaya
Kararlıydı kar tanesi
Eridiğinde
Yalnızca
Küskün bir çiçeğe can olacaktı
Ayırt edip aykırı otları
Eridi!
Yavaşça süzüldü
Asi bir karanfilin tohumuna
Susuzdu karanfil
O yüzden
Şevkatle sarıp
Mavice gülümseyen damlayı
Sonsuzca sevişti
Var oluşun yazgısında
Her gün daha bir büyüdü karanfil
İçine işleyen mavi damlasıyla
Ve sonra
Uzatıp başını
Toprağın damarlarından
Merhaba dedi gün/eşe
Tek tende iki kişilik merhaba….
Taylan KOÇ
5.0
100% (11)
Cevap Yaz