Bir hikaye değildir doğan gün kadar gerçek,
Bir tarih kadar uzun ve o kadar sürecek.
Ömür biter yol bitmez demişler yaşıyanlar,
Gerçekten ömür biter ama tükenmez YOLLAR.

Kimi uzar bükülür,kıvrılır dağlar aşar,
Kimi dağlar tepeler,kimi çöllere uzar.
Yürürsün yanındadır,Yaşadıkça ruhunda,
Her zaman seninledir ve heran sende YOLLAR.

Kimi gurbetten yana,kimi sıladan yana,
Var olduğun her yaerde çıkacaktır karşına.
Hasret,acı,ayrılık sona erer kiminde,
Kimi yalnızlık dolu insafsız zalim YOLLARl.

Ben sana gelmiyorsam sebep şu karrlı dağlar,
Bu dağlar ki ahımı bana geri yollarlar.
Duyunca feryadımı tanır tepe doruklar,
Gözyaşlarımla dolu sana uzanan YOLLAR.

Ne bana birşey söyler nede beni dinlerler,
Ne acımı paylaşır,ne benimle gülerler.
Üstümde bir hıyaban,ve dökülen yapraklar,
Gecemi gündüzümü benle paylaşan YOLLAR.

Seneler kadar uzun,mevsimler kadar kısa,
Hangi canlı ulaşmış yürümekle sonsuza.
Geceler kadar sessiz,uzak yıldızlar kadar,
Dağ delip,sahra geçip,deryalar aşan YOLLAR.

Bahar gelir süslenir, al yeşil giyer dağlar,
Bülbül bir gül dalında ah-u zar edip ağlar.
Hazan gelip sararıp dökülünce yapraklar,
Ruzgarla bir meçhule uzanır gider YOLLAR.

Her canlı kapılmıştır hayatın rüzgarına,
Belki kolay belki zor devam eder yoluna.
Kimi düz yolda şaşıp,kimi dağlar aşsada,
Herhesi ağır ağır sona götürür YOLLAR.