fütursuzca kullandıgın her kelimenin
tasıyamayacagını bile bile yukledigin anlamların
kimin aklında zehre dönüşürdü
kimin aklında şifa
kim inanırdı senin duyduklarına
bu yüzdenmi abartırdın her satırın
altından kalkamayacaksın diyemi korkardın bu kadar
aklına gelen her kelimeyi yazmaların
yoksa korkmadıgın icinmi
nefes bile almadan ettiğin itirafların
basına kapalı bir oturum değil di bu
ırzına gecilir gibi gecildi tutanakların
simdi senden bir kac yıl sonra
senin sözlerinin yaşattıgı anıların
anımsattıklarından yorgunum
ve sen bunun farkında olamıyacak kadar
belkide farkında oldugun halde umursamayacak kadar
belki de umursasanda artık bu sorumlulugu tasıyamayacak kadar
kopuksun bu hayattan...
ne cok masaya meze oldun sen
ne cok aşka ilham
ne çok sevdirdin insanlara bu hayatı
ve kac insanı aldın bu hayattan....