Yokluğunu kutluyorum gökyüzünün yağmuruyla
bak dinle gök ten ses geliyor fişekler bile attım
bütün sandalları kıyıya çektim, balıklar bayram ediyor
avı bıraktım, sen balıklara kıyamazdın ya.
Sadece deniz çok dalgalı bugün

Savaşı bıraktım, barışdayım bir yaz akşamı
gün batımını izliyorum
uzaklara bakıyorum çok uzaklara
oysa ben hep yakına bakmışım?
Bu güzelliği görmemişim.

Yokluğuna gökten akan birikmiş suyla
kadeh kaldırıyorum.
Ağlamıyorum merak etme,
burada günlük yağmur yağar sadece,
güzelim.

Geçmiyorum gezdiğimiz yerlerden işim olmaz ,
zaten geçen trafik polisi arabama ceza keşmiş hala ödemedim..

Bak güzelim yokluğunda üzülmüyorum, Ferdi baba ,
Hayri baba, Orhan babada var yanımda ,
hatta selamları var bana hiç uğramazlardı geliyorlar artık.

Çok mutluyum çoktan unuttum seni dünya ne güzelmiş ,
buluştuğumuz sahile karşıdan bakıyorum uğramıyorum oraya uslandım ,
neydi günlük orda eskisi gibi seni beklemek...

Hani sen gülleri severdin ya , güllere bakmıyorum ,
yani başımdalar ...
Burcu burcu kokuyorlar ,
aldırış etmiyorum bak seni unuttum inan bana.

Yokluğunu kutluyorum, yeni bir kitap aldım ,
Leyla ve Mecnunu anlatıyor ,
seni seviyorum diye haykırmıyorum ben.
Geçti o günler geçti ,
ikimizin hikâye sini bir köşeye bıraktım.
Yeni bir sayfa aç dedin ve açtım.

Hoşça kal güzelim, yarın yine yokluğunu kutlayacağım ,
ayni şekilde, Orhan baba, Ferdi baba yine davetli
unutanlar buyursunlar bu mekâna.

Bak unuttum güzelim kaygılanma sen...
Her gün bayram artık benim için...

Ve her gün kutlayacağım seni unutmamı.

Yârın Sultan Ahmet’e gideceğim Rabbime dua edeceğim
seni unuttum diye ,
hani beraber gider dua ederdik ya,
unuttum onu Allah ım diyeceğim.
UNUTTUM. UNUTUM.

Ayşe Kavak