9
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1264
Okunma
Ben de şu kendimi, bildim bileli,
Görmedim bir sefa, cefa çekmekten,
Her sabah esti’ de, şu seher yeli,
Halimi sormadı, gelip geçerken.
Sürmedim bir sefa doğdum doğalı,
Bu yüzden şu benim, gönlüm yaralı,
Oldum’ da genç iken, dağlar kıralı,
Yine de gülmedi yüzüm yaşarken.
Hazırlık yaptım da, çıktım yollara,
Kendimden bahsettim, yüce dağlara,
Tahammül ettim’ de, nice zorlara,
Gülmek ne bilmedim cefa yüzünden.
Bülbüller yas tutup, güller ağlasın,
Bir dertli gönlüm var, gelsin dağlasın,
Bir garip yolcuyum, beni yormasın,
Yeterdir çektiğim cefa yüzünden.
Bir garip Yüksel’im, ağla halime,
Ağladım bunca yıl, kendi kendime,
Kaderden dert düştü, benim hisseme,
Ölmekse öleyim kader yüzünden.
A.Yüksel Şanlı er
07 Temmuz 2012
Antalya
5.0
100% (6)
Cevap Yaz