Sana “Sevgilim” dediğim gün,
Ayrılığımızın ilk günüydü aslında…
…………..
İnsan ölmek için doğar Sevgilim…
Bir gün ölmek için yaşıyoruz hepimiz,
Kural bu..
İlkbahar güze dönmek için gelir dünyaya,
Solmak için açar en nadide çiçekler
Onun için boynu büküktür hep, gül goncalarımın,
………..
“Gitmek” için geliyoruz Sevgilim,
Bir gün “bitmek” için başlıyoruz sevmeye,
Sönmek için yanıyoruz,
Yanmak için sönüyoruz bazen de…
Bu böyle….

Seni beni aşan bir kuralı var yaşamın,
Büyük laflar etsekte kaçınılmaz ayrılık…
O gün Aşktan nefret doğmasın diye,
Bil diyorum sadece,
Bil işte…
Yok öyle sonsuza dek sevmeler falan,
Hele bu zaman da,
Yani ölenin arkasından bile
üç gün ağlanılabiliyorken en fazla,
Sonsuza dek sevmekten bahsetme bana…
Kural böyle Sevgilim,
Kış gelir,
Gül ölür…

Aldanma sakın;
O rengarenk yapma çiçekçiklere,
Görüntüsü aynı belki, ama kokusu sahte…
Biz sahte olmayalım Sevgilim,
Bırak liseli bir çocuğun,
Günlüğünün arasında kurusun bedenimiz,
Yaşlanalım ölelim,
Ama Aşk koksun yine tenimiz…
…………….
Sana “Sevgilim” dediğim gün,
Ayrılığımızın ilk günüdür Sevgilim…
Sevgilim,
Herkes gibi olmayalım biz…
Herkes gibi ölmeyelim sevmekten,
Severek yaşayalım sevmeyi,
Ve daha nefret tohumumu düşmeden rahmine ayrılığın,
Yani mevsimin ilk karı düşmeden dağ başlarına,
Kışa dönmeden yani…
İlkbaharda yeniden buluşacağız diye,
Kalemini kıralım, ipini biz çekelim,
Sevgilim….
Bizi biz bitirelim…. : (
fthA…