Sen de bir gün değişiklik yap hayatında mesela,
Bir gün benim ayakkabılarımı giy,
Hani tuhaf falan olurya,
Olsun;
Bir gün, sadece bir gün çek bu işkenceyi

Benim sokaklarımda yürü bir gün,
Benim ayakkabımla,
Benim işime git,
Bana gel…

Anamın sandığında yıllardır duran,
O ilk lastik ayakkabıya benim gbi bak,
Altı yaşında ol, yada yedi,
O dünyanın en güzel hediyesi plastik topa,
Yaylanın düzünde iki tekme at..
Çalılıklarda oynarken, çalı batsın yüzüne,
Koşarken düştün diye,
Gizlice aldığın baltayla dizini kes,
Ana şefkatini gör, kızarken herkes…
İzne gelen babamı bekle cenik yoluda,
Babamın omuzlarından bak bi kez dünyaya,
Nasıl da güven dolu her yer…

Ha birde;
Mutlaka dedemden hikayeler dinlemelisin,
Yusuf’u, Yakub’u ve İbrahim’i,
“İsmail’in yerine koç inmeseydi,
Acaba babamda beni kesermiydi? ” diye geçir aklından,
Babannemin gözünden kaybolma sakın,
Korkar başına bişey gelecek diye,
Yeri göğü inletir birazcık kaybolursan…

Bizin köyün okuluna başlarken,
Ablamın ellerine sarıl,
“Aman Allah’ım bu ne kalabalık” de,
Çok olsa yüz çocukluk okulda,
Hep sarıl ablama O güven doludur.
Sen yorulma diye bazen,
Odununu bile o götürür okula,
Geride kalırsan elinden tutar,
O dağa tırmanan öğrenci konvoyunda….

Çabucak geçsin yıllar,
Çabucak değiştir ayakkabılarımı,
Aşık ol çabucak mesela,
O yeşil gözleri olan kıza,
Uykuların bölünsün,
Biraz daha büyü hemen,
Daha fındıklar toplanacak bahçelerden,
Daha o bahçelerde öpüşeceksin,
Herkes Seni su almaya gitti sanırken…

Çabuk, daha çabuk büyü hadi,
Liseye git, askere git,
Mektuplar yaz sevgililere
Mektuplar al, kenarları yakılmış,
Sevmeyi öğren, unutmayı ve ayrılığı,
Ve elerinle koy topra bir gün,
Bayram sabahları yolunu gözlediğin adamı…
…………..
Sonra bi başka törenin ortasında bul kendini,
Herkes sana baksın alay ederler gibi,
Herkes elbirliğiyle gömsünler Seni,
…..dedem gibi….

Bir gün bir gün bir çocuk,
“Sen Aşk’sın desin Sana…
Dünyanı şaşır….

Nereye çıkacağını bilmediğin yolara vur kendini,
Sorana “Aşk’a yürüyorum ben” dersin,
Umudunu kes bi ara,
Sonra umudun şirden gelsin….

Sonra Sana bak benim ayakkabımdan,
Sen’de sev Sen’i..
Sana doğru yürümek iste,
Sen’de gör Sen’in duvarlarını,
Sen’in duvarlarından ziyade…

Bir ütopya yarat kendine,
Sen’de Sen’in başucunda sabahla,
Sen’i sil bazen Sen’ de hayallerinden,
Kaç kurtul bazen Sen’de kendinden,
Sonra yana yana kendine uğra,
Nasıl bişey Sen’sizlik o zaman anla..
...............
fthA...