...

Yüreğim ışıktan yoksun
ruhum nice düşlere tekrar
kapattım gözlerimi umarsıca
sana, geceye, hüzne


Uzat bana kollarını
Karanlıktan korkmuş ruhum...
tutunayım gözlerine


Anıları götürme sakın
Boğazıma düğümlenen öykümün
en ıssız yanı
birleştir gözyaşlarımı gözyaşlarınla


Yorgun yüreğime hükmedemezken
’Yeter artık! azat et beni senden desem’..


Birikmiş acılardan topladığım
hüzünleri çığlık çığlığa boşaltmalıyım
Bir daha geri dönmemecesine
Saklı kalan...’YILLARIN öfkesi’...ne varsa.


Beklediğim andır bu an ki ben olan
Başımı kaldırıp yürümeliyim aydınlığa ?
Böyle yürek,böyle istenç varken
direnmeliyim tüm yasaklara



Kırdıysam paslı zinirlerimi
kanat taktıysam düşlerime
dokunmayın güneşime

Kan-ter içinde tüm sevdam
Zulüm se firarım kendime
Bilirim direnmesini de


Yenilen,kalk ayağa!

ve sev...

..