4
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1385
Okunma

Neden kendin olamıyorsun ki,
Zor demi?
Sen değil miydin? Kendini sevdiren,
Ama sevmesini beceremedin.
O mutsuz ki,
Anlamak istersen bir çocuk gibi,
Meyhane önlerinde kendinden geçerken,
O susup ağlar içinden.
Gözleri dolu gözyaşları,
Akar yüreğine hüsran seli,
Yalan dolu kahkalara kapılırken,
O rahatsız olur sesinden.
Oysa hep seni sevdi,
Ama dürüst olmanı istedi,
Sen kendini kandırdın,
Kendini bile mutlu edemedin.
YUNUS YOLOĞLU