Kimsecikler üzmesin diye,
Onu saklamıştım kendimce
Zincirlere vurup,
Sandıklara sakladığım kırılgan yüreğimi
Herkesten sakladım da,
Bir senden saklayamadım işte…
Üzmez, kırmaz sandım
Ya sen çok iyi rol yaptın,
Ya da ben çok aptaldım…

Gözlerine bakınca kaybolan (ben),
Gözlerime bakınca kaybolan (sen),
Bu ayrılığın, tek suç ortakları;
Benden vazgeçen (sen),
Artık bitti diyen (ben)…

Sensizlikle cezalandırılmak,
Çok ağır geldi bu yorgun yüreğime,
Yokluğumda bu kadın, ne yapar diye,
Merak edip hiç mi düşmedin şüpheye?

İnsan sevdiğine böyle kıyar mı, be adam!
Üzüleceğimi hiç mi düşünmedin?
Şimdi anlıyorum aslında
Sen beni,
Benim seni sevdiğim gibi sevmedin…

Gündüzleri sensiz geçiyor
Öyle ya da böyle…
Ya o geceler var ya,
Bitmek, tükenmek bilmiyor.
Uyku haram oldu, şimdilerde gözlerime
Beni benden alan düşman,
Her gece pusuda bekliyor,
Gözlerim yalandan uykuda, hep tetikte bekliyor…

Kulağım hep telefonda, belki ararsın diye,
Ama nafile…
Yine sensiz geçen bir gün,
Dilimdesin her gün,
Bazen duamdasın,
Bazen de ahımdasın…
Allah’ım!
“Ya onu bana geri ver” diyorum
Ya da, “kalbimden söküp al, kurtar beni” diyorum…
Vefasızlığına, beni bu kadar çabuk unutmana kızıyorum
Allah’ım!
“Benim çektiğimin yüz katını ona da çektir” diyorum
Sonra pişman olup, tövbe ediyorum…

Çok az ağlardım ben, zayıflık gibi gelirdi.
Sayende huyum suyum değişti
Gözlerimden yaş dinmez oldu.
Bak yine ağlıyorum, bu satırları yazarken,
Hiç mi üzülmedin be adam!
Benden böyle vazgeçerken…

Sakın unutma!
Bu yaşlar gün gelir, geri döner sana
Dünyada olmazsa,
Ahrette silersin, gözyaşımı nasıl olsa…

Ahrette kul hakkınım,
Dünyada yürek sızın,
Bu yürekte, bu fırtına dinmedikçe
Bazen duanım,
Bazen de ahın…

Saat sabahın beşi
Yine sensizim,
Yine yarımım,
Yine aynı soru var dilimde
Kendimce cevap arar, dururum…

Beni hiç mi sevmedin, be adam! diye...


Asi Armes