15
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
2428
Okunma

Bu labirent gibi dünyanın içinde
Yolunu kaybetmiş
İki palyaçoyduk.
Sen elinde
Grileşmiş halde bir manolya taşıyordun
Ne onu çöpe atabiliyor
Ne de eski beyaz haline getirebiliyordun.
Gülücükler saçarken etrafına
Gözlerinde eski aşkların mezar taşları parlıyordu
Yaşıyordun delicesine tutkuları
Her adımın yaşam dolu
Her adımın ölüm gibi soğuk
Amaçsız, boş
Dolaşıyordun sahnede.
Benimse elimde
Bir manolyam bile yoktu
Yaşnmış aşkların mezar taşları da yoktu
Yaşamaktan korkuyordum delicesine
Her adımım ölümün ta kendisiydi.
Dürüstçe takla atıyordum sahnede.
Gözlerimde olmayan kahkahalar atarak
Kapattım perdeyi
Sarıldık birbirimize
Yüzümüzde olmayan gülücüklerle
Makyajımızı silmeye gittik
Yeni bir dram oynanana kadar sahnede.
Ayvazım DENİZ
5.0
100% (15)