ben ölüyorum…

yoksa ondan mi bu sessizlik ve sessizliğim...
ben gidiyorum onlara ne oluyor, ne bu telaş ne bu hazirlik,

neden niçin niye ağlarlar başimda sadece ölüyorum...
düğünümde bile bu kadar ilgi görmemişken neden bu kadar ilgi, tek tek dua edişler neden...

çiğlik sesimi duydum… sessizlik... ve ardindan curcuna…
buda neyin nesiydi,
ellerim nerdesiniz üzerimdeki örtüyü aralayip baksam,
boyumun ölçüsünü bile öğrenmiş hayranlarim her zerremi biliyorlar artik,

iyi ki çocuğu yok diyorlar aman zaten bana çocuk diyorlar,
eşim… ne yapiyor acaba ağlar mi susar mi yada tek kaldim diye gözü yar arar mi?
tek değilsin bedenden uzak ama temiz bir ruha sahipsin hala, duydu mu beni acaba,
babam ağlamaz ama bilirim ki, yüreği dayanmaz gözleri hep kizariktir,
annem… annem derim başka bir şey söylemem ona,
ablalarim kardeşlerim hangi doktorum iğnesinden gelenle sakinler acaba,
akrabalarim onlara ne deyim,
ama gerçek şu ki ben ölüyorum…

üşüyorum sevgili al artik yanina,
buradaki sesler kafami tirmaliyor al beni artik birakma bu dünyaya,

başucumda benden ağir bir taş, üstümde tonlarca toprak, içinde benim için nöbet tutan onlarca böcek,

sela sesimi duydum, nede hoş hayatimda bu kadar yakindan ilk defa duymuşum,
of of nede aci okuyor camini hocasi,
benim için mi gerçekten bu kilinan namaz,
bu kadar kalabalik, herkes den allah razi olsun,

helal ettik sesleri her ağizdan farkli ses tonuyla, gidin artik birakin beni daraldim bu kutunun içinde, serbest birakin artik,
kutu dedim dimi? benim… benim tabutum,
o kadar sahiplenmişim ki o benim diyecek kadar, gidiyorlar keşke demeseydim gidin diye,
duymuyor musunuz beni durun,
korkuyorum üşüyorum,

elerini birakmayacağim diye söz vermiştin nikâh masasinda, şimdi ne oldu neden gidiyorsun, tamam sende git gidin anladim kimse sevmiyor beni, iyi ki almiş allahim canimi, erken oldu diyorlar ama hayir erken değil, başimdan erkek giden sizsiniz,
öldüğümü kabullenen sizsiniz,

boş ver be yârim zaten sevmiyordun beni işte sana firsat hayat gönlünce olacak bundan sonra…

insanlar ne kadar cimri sadece bir beze sarmişlar beni,
ama çok güzel oldum gelinlik gibi bembeyaz sade, ama yine korkuyorum,
korkum hesap vermekten,
ben bu güne kadar eşime bile değil,
sadece babama verdim hesabimi,
ne derim onlara,
annemin bile dediğini yapmadim diye kizardi bana,
şimdi onlar ne yapar bana,
tamam… daha fazla yazmayacağim ağlamayin yeter… evdekiler birakin eşyalarimi giderken toplayamadim ama giderken bir hirka bile almadim yanima biraz vicdanli olun bana…

ve üşüyorum ve ben gerçekten ölüyorum .....

...esra karakuş...