Bu alem başka alemdir,hepimize yer var.
Bazısına gelir geniş,bazısına gelir dar.
Dünya insana uyamaz,insan Dünya’ya uyar.
Herkes ortamına göre, uydurmalıdır ayar.

Yaşamak istersen eğer,bu alemde insanca.
Tedbirini alacaksın,girmeyeceksin borca.
Güvenme derler Babana,bu dikkat et demektir.
Ciddiye almaktır asıl,gevşeklik halt etmektir.

Bu devirde dostluklara,asla güven olmuyor.
Herkes sözü söylüyor da,söz yerini bulmuyor.
Azıcık ihmal etmekle,neler geliyor başa.
Başta mülayim olanlar,sonra dönüyor taşa.

Mertlik diye bir şey varsa, çok nadiren bulunur.
Söz ile olunmaz adam,adamlıkla olunur.
Başım rahat olsun dersen,işini yap yazılı.
Hiç ihmal etmeye gelmez,insanlar çok azılı.

Yaratan’ın kitabına,uymak istemez isen.
Yabani mahluklar gibi, yer, içer yatarsan sen.
Bu Alem de yaşamanın,vardır elbet bedeli.
Dünya çekilmez olmakta,haya gitti gideli.

Ya Rab bizi sen yarattın,biz ise isyan ettik.
Dünya’ya öyle daldık ki,yolumuzu kaybettik.
Bize tolerans verirsin,pişman olalım diye.
Sana kul olmak dururken,isyankar olmak niye.

Cebrail’inle yanına,Resul’ünü getirttin.
Gün de beş vakit namazı,orada sen bildirttin.
Miraç’ta gösteriyorken,bütün sır Alemini.
Dedin ki ”müjdeler olsun,affettim ümmetini”.

ALLAH’IM sen yarattığın,kullarını seversin.
Yüce Peygamberini de,her fırsatta översin.
Kullarını affetmekte,biliriz çok cömertsin.
Sığındık mağfiretine,ancak sen af edersin.

Rabbim senden dileğimiz,hayırlı bir ömür ver.
Bir ömrü doğru yaşamak, çok fedakarlık ister.
Sırat köprüsünden geçsek,elbette seviniriz.
Müminler ile Cennette,hep yaşamak isteriz.

Şimdi yaptığım nasihat, tamamen kendimedir.
Nasihatten ders almaksa, her kesin elindedir.
Niyetlenirseniz eğer, biraz kulak vermeye.
Hak kazanırız birlikte, O Cennete girmeye.