Bir güzel gördüm,belli çingene.
Ağzı kitlenmiş,sanki mengene.
Zorladım onu,dedim ki kimsin?
Aslını söyle,kimin nesisin?

Usulca dedi ki,ben Romanım.
Çingene değil,Romandır kanım.
Ha çingene olmuş,ha da Roman.
Sembolleridir, kavalla keman.

Esmer ve beyaz,hepsi Romandır.
Roman hayatı,gerçek romandır.
Bazen Roman mı,anlamazsınız.
Tanımazsanız,yanılırsınız.

Roman severim,vardır sebebi
Aşağılarsan,gider edebi.
İhanet etmez, o Vatanına.
Rastlamazsınız,hiç satanına.

Ne ayrı dil der,ne ayrı bayrak.
Ne devlet ister,nede bir toprak
Kimi şiş yapar,kimi de maşa
Bütün emeli,eğlen ve yaşa

Başkaldırmadı,o hiçbir zaman.
Vatandaş oldu,hepsi de yaman..
Bizi severler,buna eminim.
Çingeneleri,iyi bilirim

Sakın çingene,deyip geçmeyin.
Çingene ile,dalga geçmeyin.
Bir çoğu meşhur,şarkıcı oldu.
Her taraf Roman,sanatçı doldu.

Romanlar artık,evde yaşarlar.
Maşa yapmazlar,sanat yaparlar.
Alır satarlar,ne bulurlarsa.
Bina, arazi,hele de arsa.

Onlar işini,ne çok seviyor.
Bu toprakları,kutsal biliyor.
Asker olunca,hepsi gidiyor.
Bu vatan için şehit veriyor.

Biliniz dostlar,Roman değilim.
Sülalemde de, yoktur eğilim..
Bayrağa sahip,çıktılar derim.
Kürtlere kıyas,takdir ederim

Görende derki,bu da kafadar.
Aslında etmez,pek alakadar.
Bir tespitti bu,hepsi bu kadar.
Benim sözlerim,buraya kadar.


Not: Geçen sene PKK olayları devam ederken
Yunanlılar Edirneli Çingenelere kanca atmak istediler.
Onca cazip tekliflere karşılık Çingene birliklerinin verdikleri
olumsuz cevaplar beni etkilemiştir.Bu güne kadar devletten
vatandaşlıklarının gereği olan hak talepleri dışında,ne ayrı toprak,
ne ayrı bayrak,ne ana dilde eğitim,
ne de Çingenistan gibi bir talepleri asla olmamıştır.
Bu nedenle onları takdir ediyorum.