Sakın ha yapma

Şayet düşmüşsen,toplum önüne,
Adaletli ol, yancılık yapma.
Bu gün semirdin, bir bak dününe,
Kanaatkâr ol, hırslı davranma.

Ne oldum deme, bak yarınına
Rabbim isterse, felâh bulursun
Şartlar gelişti, hep yararına
Terse dönerse, berbat olursun

Söylediğin söz, uysun ilkine,
Öyle söyle ki, herkes inansın.
Kurallar koyma, kendi zevkine,
Bir şey dedin mi, konu kapansın.

Halktan isterken, sende uygula,
Onlarda senin, farkın yok sansın.
Bende yaptım mı, diye sorgula,
Can’ı gönülden, toplumda yapsın.

Hainide var, kahramanıda
Seksen üç milyon,koca bir devlet
Müslümanı var, olmayanıda
Yediyüz yıllık, büyük bir millet

Çoğunluk asil, hemde vefakâr,
Of bile demez, sırtında taşır.
Yüke alışık, çokta cefakâr,
Gönlüne girip, dağları aşır.

Buna bakarak, enayi sanma,
Tiyo vermemin, şimdi yeridir.
Sukünetine,sakın ha kanma,
Asla unutmaz, çokta zekidir.

Onunla oyun, yapmaya gelmez,
Kandı zanneder, boş bulunursun.
Ânını bekler, asla affetmez,
Sonra ceddine, pişman olursun

Eğer sözünde, samimi isen,
Sırtını okşar, oyu alırsın.
Kurnazlık yapıp, yalan söylersen,
Bir iş eder ki, şaşar kalırsın.

Dikine doğru, halâ gidersen,
Takılıp düşer, olursun beter.
Gerisini sen, düşün istersen,
Benden bu kadar, nasihat yeter.