4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1378
Okunma
Ey Hayat!
40 senedir,
Nedir bu, senden çektiğim?
Mutlu olmak adına,
Neye elimi attıysam
Hep karşıma çıktın
Yaptığım her ne varsa
Yıkıp, döktün
Acımasızca…
Hep üzdün,
Çok az güldürdün…
Kimi zaman
Ağzıma bir parmak bal sürdün
Ha bugün
Ha yarın, diyerek
Yıllarca umutlarımı sömürdün…
ARTIK YETER!
Ya yüzümü güldür,
Ya da yüzümü güldür…
Bu sana;
İlk ve son SİTEMİM’dir…
Bunu,
Sakın Unutma!
(Asi Armes)
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz