1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
966
Okunma
Kadir-kıymet bilmezmi gönül?
Hep mi geç uyanır insan?
Ahh şu gurbetin soğuk rüzgarı,
Annemin sıcaklığını hatırlatıyor bana.
Ellerim avuçlamış başımı,
Geçmişim akıtıyor göz yaşarımı.
Çanakkale boğazının seyre doyumsuz manzarası,
Maneviyatın kokusu,dalagaların sesi,
Hele aniden başlayan bilindik fırtınsı,
İşte o anda kesiyor nefesimi.
Babam beni okutmak için,
Gece gündüz çalışırken.
Annem her benimle konuştuğunda,
Daynamayıp ağlarken.
Ben ise,burada her şey çok iyi,
Beni merak etmeyin,
Yalanlarını söylerken.
Bende içimden ağlıyoum,
Kimseye fark ettirmeden.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz