Ansızın hayatıma girip, aşkım ol dediğinde,
Rüyadan öteye gitmez, olmaz demiştim kendimce,
Meğerse ben seni olmazlarda sevmişim, delicesine.
En sonunda kendimle yüzleşip, gerçeği anladığımda
Sensizlik nasılda acı veriyormuş, her nefes alışımda…
İmkansız gözüken bir aşka, cesurca yelken açmıştık,
Derin, karanlık ve bazen çok dalgalı aşk denizindeydik artık.
Rüzgar savursa da bizi sağa sola, bir türlü kopamadık,
Ebediyen; her şeye, herkese inat kalplerimizi kenetledik.
Farkına vardın mı bir tanem?

Sen ve ben yokuz, biziz artık…

Gün geldi o güzel rüyadan uyandık, uyandırıldık.
Güçlü bir kasırga savurdu, kopardı bizi birbirimizden,
Birleşmemek üzere ayrıldık.
Sen nehrin derinliklerinde nefes almaya çalışırken,
Her şey bitti dercesine ellerimi bıraktın,
Bense; kendimi karanlığın içinde ışığımı ararken buldum.
Aşk dediğin kocaman bir yalanmış, yazık!
Sen ve ben şimdi iki yabancıyız.
Farkına vardın mı bir tanem?

Biz yokuz, mutlusundur artık…

Asi Armes